Panamarenko Tribute Part II – Journey To The Stars

Panamarenko is ondertussen definitief vertrokken op zijn “Reis naar de Sterren”. Hij heeft zijn vliegende schotel echter op aarde gelaten, aangezien er wat “onderhoudswerken” aan zijn. Het is uniek dat dit “groot onderhoud” kan gevolgd worden door het publiek.

Maar al even uniek is het feit dat zijn fantastische luchtschip “Bernouilli 1” uit 1995 opnieuw is opgesteld in de Verbeke Foundation. Dit luchttuig is voorzien van een open platform, aangedreven door een motor van 35PK en twee hefschroeven. Het tuig wordt in de lucht stabiel gehouden door twee grote ballonnen.
Van dit “Vliegende platform” maakte Panamarenko in 1975 een eerste ontwerptekening, Paradox 2 getiteld. Pas twintig jaar later realiseert Panamarenko het luchtschip en doopt hij het tot 'Bernouilli 1'.

Vooraan in de eerste ruimte bevindt zich de “Monocedo”, een helicopter die dankzij twee vlotters zowel te land als te water kan landen en opstijgen. Als je doorwandelt naar de tweede ruimte, wandel je binnen in de wondere wereld van Panamarenko en Eveline. De laatste jaren hield de meester zich vooral bezig met wat hij echt fijn vond, nl. nieuw plezier maken. Naast een gehavend tankske en een mano-pedalo, die beiden effectief uitgeprobeerd zijn in de Vlaamse Ardennen, bevinden zich tal van originele creaties en kriebels.

Zo merken we de maquette van de verdwenen 'Wuivende Krabben' op, die destijds door Knokke Zoute op het Zegemeer geplaatst werden en na een bevroren winter plots met de noorderzon verdwenen waren...

“Le siecle de Kafka” uit 1983, een a-typisch werkje van Panamarenko gemaakt op uitnodiging van het Centre Pompidou, ter voorbereiding van een kafka-hommage in Parijs met ernaast zijn “Reis naar de sterren” werkboekje, hét werkschriftje om uit te rekenen hoe hij nu werkelijk de zwaartekracht kon trotseren en kon opstijgen naar een hoger universum.

Een beetje verder staan twee originele “kiekskes”, nl. 'Evelientje Zonnekiek' en 'Panatje Petatje', in de bergen van Zwitserland tot leven gewekt en nooit eerder getoond aan het grote publiek, alsook zijn werkvaliesje “KIP” met errond originele tekeningen.

En misschien wel de meest tot de verbeelding sprekende Gouden kooi met geel/blauwe ara’s. De kooi in de vorm van een ajuin met drie puisten op: een ontwerp van Panamarenko om destijds zijn zeven papegaaien in te steken.

En Last but not least een greep uit zijn wonderlijke garderobe. Panamarenko was immers een kleurrijk figuur die zich maar al te graag tooide in avant-garde kledij en schoeisel. Ooit kreeg hij van wijlen kunstpaus Jan Hoet de opmerking: “Maar Panamarenko, wat heb gij nu toch weer aan ?!”, waarop de goedgebekte Antwerpenaar antwoordde: “Hebt ge uzelf al eens bekeken, gij ziet er wel uit als een begrafenisondernemer!”

“Journey to the Stars”- 3/10/2020 – 23/04/2021
Tribute 2 Panamarenko @ Verbeke Foundation